Wat staat er bovenaan jouw prioriteitenlijstje in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking?

Oprechte aandacht, dat is mijn wens. Dat was de laatste regel van het gedicht van orthopedagoog Lot de Swart over wat ze cliënten in de zorg toewenst. Maar hoe krijg je dit voor elkaar, als je als begeleider wordt afgeleid door alle bureaucratische rompslomp in de verstandelijk gehandicaptenzorg? Dat begint bij het gesprek hierover op de werkvloer, schrijft Lot.

Begeleiders in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking worden erg van de oprechte aandacht afgeleid door alle ‘zop’-werkzaamheden (zorg op papier), zo schreef ik in mijn vorige blog over ‘kwaliteit in de verstandelijk gehandicaptenzorg’. Die bureaucratische werkzaamheden die zo afleiden van de kwaliteit, zijn ironisch genoeg vanuit kwaliteitskaders vereist.

Oprechte aandacht
Maar niet alleen de ‘zop’ leidt ons af van de oprechte aandacht. Oprechte aandacht, echte quality-time, staat misschien ook niet altijd bovenaan ons prioriteitenlijstje.

Misschien is het belangrijker om de telefoon op te nemen; misschien word je in beslag genomen door het vouwen van was, of het bereiden van de maaltijd. Misschien is het soms belangrijker om even het weekend door te nemen met je collega. Misschien kies je ervoor om je collega die nèt een fijn momentje met een cliënt heeft, te storen met een praktische vraag over iets wat je gauw nog moet regelen. Misschien zit jij zelf met een punthoofd en lùkt het je gewoon even niet om er echt te zijn.

Zijn we handelingsverlegen in het aangaan van oprecht contact?

Misschien ook omdat het soms zo verdraaid moeilijk is om een goede ingang te vinden bij de cliënt, omdat die contact afweert of zó anders lijkt dan wij, dat de gemeenschappelijke deler in contact moeilijk te vinden is. Misschien dus omdat we een beetje handelingsverlegen zijn in het aangaan van oprecht contact.

Praten over prioriteiten
Allemaal o zo herkenbare andere prioriteiten. Maar hèb het er samen over:

• Praat met elkaar over het prioriteitenlijstje en welke plaats op dat lijstje de oprechte aandacht inneemt.
• Wees eerlijk naar elkaar als je niet zo goed weet wat echte aandacht betekent voor een cliënt die niet zo vanzelfsprekend contact maakt.
• Leer van collega's die je hierin een stapje verder kunnen helpen.
• Maak afspraken met elkaar over hoe je je kunt verhouden ten opzichte van alle afleiders en je eigen valkuilen.
• Spreek elkaar aan wanneer we elkaar te veel storen met tussendoorvraagjes ten koste van de oprechte aandacht.

Deel ideeën en inzichten! Je hoeft er heus het hele werk niet voor om te gooien. Alleen maar door met elkaar in gesprek te gaan over de zip-zop, over je lijstje met prioriteiten, over jullie overlegcultuur en over wat je lastig vindt, staat de oprechte aandacht vanzelf al hoger op het lijstje.

Klinkt simpel hè? Tegelijkertijd zo moeilijk ook, maar echt, ik geloof dat het kan!  Begeleiders in de zorg zijn namelijk geboren met een uniek gen. Een gen die je drijft de ander gelukkiger te willen maken.  |

Door Lot de Swart