Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Menu

Voor moeilijke jongeren moet het NU goed worden

4 februari 2013 Margreet Pereboom, Geen reacties

"Het gaat maar door, 24 uur per dag. Net of je een terminale patiënt op je nek hebt, alleen gaat dit nooit voorbij." De woorden van de moeder van Mick, onlangs in Een Vandaag. De instellingen weten zich geen raad met de verstandelijk gehandicapte Mick en daarom woont hij thuis. Sandra Heeremans is ten einde raad, net als de ouders van Dexter en de moeder van Youp.

Twee jaar na Brandon is er nog steeds geen structurele oplossing voor jongeren met zulke ernstige problemen. Door Margreet Pereboom Wat is er gebeurd met de beloftes die vanuit de politiek zijn gedaan toen het zo slecht ging met Brandon? Weet u nog wat de politici zeiden? "Hoe kan het zover gekomen zijn in een samenleving als Nederland? We zijn in beroering gebracht en we laten het er niet bij zitten! Voor deze mensen zoeken we met zijn allen naar de beste oplossingen, met alles wat we beschikbaar hebben." Wauw!! En dan die overtuigende, ondersteunende gebaren erbij. Nu zou het gaan gebeuren, ik wist het zeker.

Twee jaar later is er echt wel veel bereikt, maar structureel? Er zijn weer kinderen die nergens terecht kunnen. Met kippenvel heb ik naar de uitzending gekeken. Deze kinderen, ze zijn zo beperkt in hun vermogens, autistisch, psychotisch.
Deze ouders zijn wanhopig, ze zitten letterlijk met bebloede handen van het vechten met hun kind. De moeder van Youp spreekt haar zoon sussend toe terwijl ze bovenop hem ligt. "Het is al goed, Youp, het is al goed," terwijl ze weet dat het op deze manier nooit goed komt.

Mensen zijn zo wanhopig, dat ze denken aan een 'oplossing' als euthanasie.
In de instellingen is geen plek omdat die zich geen raad weten met deze kinderen of omdat ze het gewoonweg niet aandurven. Van crisis naar crisisplaats of vastgebonden worden? Daar kun je als ouder toch geen keuze tussen maken? Onmenselijk.

Kom op zeg!
Kom op zeg. Wat met Brandon kan, kan met deze kinderen toch ook? Het is een kwestie van iets verder kijken dan je neus lang is, net even anders denken en er niet zo over ouwehoeren. Ga het organiseren! Ga samen met die ouders aan de slag, nu meteen. Samen doen. Deels thuis, deels in een instelling. Maak samen met ouders die overgang. Laat ouders die kamer inrichten voor en met hun kind, geef hun mogelijkheden om bij hun kind te slapen, zodat ze samen de overgang kunnen maken. Stap voor stap samen wennen aan een nieuwe omgeving, aan een nieuw thuis. In plaats van plompverloren het kind vanuit zijn huis in een vreemde omgeving zetten. Want daar gaat het vaak al mis. Verzin iets. Zorg voor vaste krachten, die de sensitiviteit en het lef hebben om dit kind te leren kennen, en die een relatie willen aangaan.

Kanjers van begeleiders
Ze zijn er hoor, want ik ken ze. Begeleiders die er elke keer weer, onvoorwaardelijk, staan. Die met eindeloze passie en geduld samen met deze kinderen het ritme van alledag ontwikkelen. Begeleiders die na elke klap, beet, schop hun hand uitsteken om weer contact te krijgen met dit kind. Ze moeten alleen wel ondersteund en gecoacht worden. Laat ze samen met de kinderen zinvolle dingen doen. Samen op pad, op reis, de wereld in. Wat vinden deze kinderen leuk, waar liggen hun interesses, waar worden ze blij en gelukkig van?

Leuker
Deze manier van denken en kijken maakt het leven zoveel leuker. Daar krijg je energie van, wat je niet lukt als je alleen nog maar met het probleemgedrag bezig bent. Het hoeft niet met dure 1 op 1 begeleiding. Het hoeft niet te worden uitgevonden, want het is er allemaal al, de visie, de middelen en de ervaringen. De vraag is: Pak je het met beide handen aan?

Tot de buren klagen
Beste ouders van Mick, Youp en Dexter, ik hoop dat jullie hiermee doorgaan. Laat je stem horen. Youp gilt in de film dat hij net zo lang doorgaat tot de buren gaan klagen. Ik hoop dat jullie doorgaan, lang, net zo lang tot de buren, de dorpen, de steden en de politici zelf gaan klagen.

Want we willen met overtuiging tegen onze kinderen kunnen zeggen dat het weg is, dat het al goed is. "Maar ik wil dat als het nu goed is, dat het voor altijd goed is. Voor altijd!," zei Youp in Een Vandaag.

Margreet Pereboom

Reageren kan hieronder, of in de Klik LinkedIn groep.

Wil je reageren op dit artikel? Log dan in als abonnee!