Ontslagen begeleider krijgt 140.000 euro vergoeding

Een begeleider in de verstandelijk gehandicaptenzorg heeft afgelopen voorjaar in tweede instantie een ontslagvergoeding van 140.000 euro toegewezen gekregen. De man was ontslagen nadat hij – begin 2013 - tijdens een nachtdienst samen met twee collega's had geprobeerd een bewoner te verplaatsen die in een woedeaanval schreeuwend op de grond lag. Ze waren bang dat medebewoners wakker zouden worden, en hebben de man over de grond naar een andere ruimte gesleept. De man liep schaafwonden op, en was ook emotioneel aangedaan.

Op de website van Wieringa Advocaten in Amsterdam schrijft juriste Wikke Kootstra (foto) een weblog over de zaak. De werkgever vroeg de kantonrechter de arbeidsovereenkomst met deze begeleider te ontbinden, wat de rechter weigerde. Die oordeelde dat de begeleider al lang zonder problemen voor de stichting werkte, en dat de stichting niet goed duidelijk had gemaakt wat de man anders had moeten doen onder de gegeven omstandigheden. Er waren geen voorschriften voor. Het letsel van de cliënt was vooral veroorzaakt door te lage personele bezetting, en door de vloerbedekking. De kantonrechter oordeelde in november 2013 dat de arbeidsovereenkomst moest worden voortgezet, en dat partijen met behulp van een mediator aan hun relatie konden werken.

Getergde kantonrechter
Begin 2014 meldde de stichting de kantonrechter dat de bemiddeling was mislukt, en of de arbeidsovereenkomst nu wel mocht worden ontbonden. Jurist Kootstra maakt melding van een uiterst getergde kantonrechter (een andere dan in de eerdere zaak), die vindt dat de stichting de zaak niet handig heeft aangepakt en een slechte verliezer is. De begeleider ziet ook niets meer in een voortzetting van de arbeidsovereenkomst, en vraagt een zeer hoge ontbindingsvergoeding: 140.000 euro, 5 maal zoveel als gebruikelijk. De kantonrechter heeft die eis toegewezen.

Slechte verliezer
Kootstra concludeert dat een werkgever die een afwijzing krijgt op een ontbindingsverzoek, zich in een moeilijke positie bevindt. Een nieuw verzoek hoort eigenlijk niet tot de mogelijkheden. En wanneer hij meent dat het écht niet anders kan, past hem voorzichtigheid; de tweede rechter kan 'slecht verliezerschap' zwaarder bestraffen dan 'slecht werkgeverschap.'

Lees de blog van Wikke Kootstra over deze zaak op de site van Wieringa Advocaten.