nieuws 8 juni

Prikkelende ontmoetingen

 Een aantal organisaties hebben het initiatief genomen om ‘prikkelende ontmoetingen’ tussen verstandelijk gehandicapten en anderen tot stand te brengen. Zij noemen dat <prokkels>.De eerste prokkel vond plaats op 8 juni in restaurant Abrona in Oudewater: mensen met een verstandelijke beperking die een houtbewerkingsbedrijf willen starten, werden voor hulp, begeleiding en advies voorgesteld aan succesvolle ondernemers.Om meer bekendheid te geven aan het prokkelen, kan iedereen een schilderij kiezen uit een groot aantal werken van mensen met een verstandelijke handicap. Op www.prokkel.nl kun je tot 25 juni een stem uitbrengen. Het winnende schilderij wordt aangeboden aan prinses Máxima en prins Willem-Alexander.   

Passend werk 

De Wajong, uitkeringsregeling voor jonggehandicapten, stimuleert te weinig om een passende vorm van werk te zoeken. Dat stelt de Sociaal-economische raad (Ser) in een ontwerpadvies.

Passend werk kan volgens de Ser variëren van arbeidsmatige dagbesteding tot werken bij een reguliere werkgever, en van werken als zelfstandige tot werken als vrijwilliger. Veel mensen die vanaf hun geboorte gehandicapt zijn, ‘kunnen aan het werk maar staan nu buiten het arbeidsproces en daardoor maatschappelijk aan de kant.’
Wetten en regels moeten worden aangepast en op elkaar aansluiten. Dat geldt bijvoorbeeld voor onderwijs en werk. De Wajong moet mensen een inkomen garanderen, maar daarnaast een meer activerende functie krijgen.
De SER vindt het ‘zorgelijk dat een grote groep mensen met een functiebeperking geen werk heeft.’ Het gaat om mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychische handicap. ‘Het is nodig dat deze mensen kunnen meedoen in de samenleving. Dat geeft structuur aan het leven en levert inkomen en sociale contacten op. Daarbij moeten niet de beperkingen van deze mensen centraal staan, maar hun talenten.’
Het aantal jongeren met een handicap groeit sterk ‘en voor veel van hen dreigt duurzame werkloosheid.’ Nu krijgen ongeveer 150.000 jonggehandicapten een Wajong-uitkering; verwacht wordt dat dat aantal in 2040 is verdubbeld tot 300.000. Op het ogenblik heeft een kwart van de Wajong-ers werk.
Het ontwerpadvies bevat een ‘waaier’ aan mogelijkheden voor werk. Om voor iedereen een passende plaats te vinden, moeten het voortgezet onderwijs en beroepsonderwijs jongeren met een beperking al heel vroeg, en meer dan tot nu toe, voorbereiden op werk.

Voor een ‘match’ is persoonlijk contact met de werkgever van groot belang. ‘Van werkgevers wordt flexibiliteit gevraagd en bereidheid tot aanpassingen, bijvoorbeeld in arbeidstijden, arbeidsomvang en functie-inhoud.’

 

Verklaring gedrag ook voor vrijwilligers

 

Vrijwilligersorganisatie Nov wil dat vrijwilligers die gaan werken met kinderen en jongeren, voortaan ook een <Verklaring omtrent het gedrag> moeten hebben. Zo’n verklaring, uitgegeven door het ministerie van justitie, geeft aan dat iemand niet is betrokken bij een zedendelict.

De koepel (vereniging Nederlandse organisaties vrijwilligerswerk) heeft onderzoek gedaan naar seksueel misbruik in 25 vrijwilligersorganisaties die zich op jeugd richten. Door twee themabijeenkomsten en een enquête heeft het netwerk ‘een beeld hiervan’ gekregen. Het aantal meldingen van seksueel misbruik is laag, maar Nov vindt toch dat een betere aanpak noodzakelijk is. Vrijwilligers die vanwege misbruik uit een organisatie verwijderd zijn, kunnen gemakkelijk in een andere sector aan de slag, en daar doorgaan met misbruik. Sommige organisaties hebben een eigen ‘zwarte lijst’, maar ze wisselen hun informatie niet uit. Er zou een landelijk voorbeeldprotocol moeten komen.

  

Telefonische hulp bij bijtwond

 

Medewerkers van instellingen voor gehandicaptenzorg kunnen voortaan gespecialiseerde hulp krijgen na een prik- of bijtincident.

Om besmetting te voorkomen (bijvoorbeeld met hepatitis of hiv) is het zaak om snel actie te ondernemen, als je bent gebeten of geprikt. De koepel van instellingen Vgn heeft een overeenkomst gesloten met het Prikpunt van Keur-company. Instellingen kunnen een abonnement nemen op de diensten van Prikpunt. Dat zorgt, zo stelt Vgn, ‘voor een professionele diagnose en waar nodig een snelle behandeling en zorgvuldige nazorg bij prikincidenten door heel Nederland.’ Medewerkers kunnen 24 uur per dag via een telefonische helpdesk contact opnemen met een arbeidshygiënist van het Prikpunt. Die bepaalt, waar nodig in overleg met een arts, hoe groot het risico is op besmetting. Eventueel wordt behandeling ingezet.

  

Minister op Kingmaschool

 Minister Plasterk en staatssecretaris Van Bijsterveldt hebben een werkbezoek gebracht aan de Kingmaschool in Amsterdam.Dit is een school voor voortgezet speciaal onderwijs aan zeer moeilijk lerende kinderen (vso-zmlk). De Kingmaschool zet zich al jaren in voor arbeidsgerichte trajecten en ziet het als haar belangrijkste taak om leerlingen naar een betaalde plaats op de arbeidsmarkt te begeleiden. ‘De resultaten hiervan zijn niet onverdienstelijk,’ aldus het ministerie van Onderwijs. Samen met partijen in de regio heeft de school activiteiten opgezet waar de eigen leerlingen praktijkervaring kunnen opdoen en soms een diploma behalen. Zo zijn er twee leerwerkbedrijven: een taartenwinkel en een cateringbedrijf.  

Meerwaarde wonen in de wijk

 

Wonen in een normale wijk van stad of dorp, heeft een “enorme meerwaarde” voor ernstig verstandelijk gehandicapten.

Dat vinden medewerkers uit de zorg die op 5 juni met elkaar spraken over ‘werken in de wijk.’ De bijeenkomst was een initiatief van vakbond Cnv publieke zaak en instelling Vanboeijen, en vond plaats op het terrein van Vanboeijen in Assen. De ‘rust van de bossen’ is helemaal niet ideaal; als gehandicapten, juist ook mensen met ernstige meervoudige beperkingen, in een gewone wijk wonen, hebben ze daar van alles te zien en te beleven.

Het instellingsterrein van Vanboeijen wordt een woonwijk van Assen; er zullen ongeveer 175 cliënten blijven wonen. Ontmoetingscentrum de Duif moet het “kloppende hart” van die wijk worden.

Er zijn al veel bewoners verhuisd. Teamleider Hilda Waninge van woonvoorziening Poolster in Hoogeveen vertelde bevlogen over haar ervaringen. “Je moet heel veel leren, de organisatie maar ook de begeleider. Ik heb 20 jaar op Van Boeijenoord gewerkt, en moest het instituutsdenken afschudden. Dat proces is belangrijker dan scholing. Je moet het personeel enthousiast maken om mee te verhuizen. Medewerkers krijgen veel nieuwe perspectieven, maar het is ook doodeng. De maatschappij was niet meer gewend aan gehandicapten, die hadden we jarenlang goed verborgen. In een instelling treedt gemakkelijk groepsdenken op, wij moeten nu individueel werken. Familieleden vertonen ook instituutsgedrag, vooral oudere mensen. Ze zijn niet gewend om intensief te worden betrokken bij de zorg, en zeggen gemakkelijk: ‘dat weten jullie veel beter, daar hebben jullie voor geleerd.’ Meer betrokkenheid komt wel, maar dat is een langzaam proces.”

Ook wat betreft de inzet van artsen en agogen werkt het team van Poolster zo gewoon mogelijk. “Wij willen orthopedagogen niet altijd overal bij hebben zitten, dat is onnatuurlijk. Zij werken bij ons op afroep.”

Dat iedere cliënt een eigen appartement heeft, vindt Waninge “een verademing. Zes mensen tegelijk douchen lijkt heel handig, maar het duurt vaak toch langer dan wanneer je iemand rustig in zijn eigen badkamer helpt. Dan is hij veel ontspannener, en jij ook.” Markeer als favoriet