Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Menu

Nieuws 09/04

10 april 2007 Door de redactie Geen reacties
Nederland ondertekent VN gehandicaptenverdrag Nederland gaat het VN Verdrag voor de rechten van mensen met een handicap ondertekenen. Het verdrag verplicht een land om sociale en fysieke belemmeringen weg te nemen die gehandicapten dagelijks ervaren. Het kabinet heeft dit besloten. Het verdrag wordt door de Nederlandse ambassadeur bij de Verenigde Naties (VN) in New York ondertekend. Het verdrag treedt in werking als twintig landen het hebben ondertekend. Een VN Comité gaat toezicht houden op de naleving van het verdrag.   Instelling haalt gehandicapten terug De Twentse Zorgcentra (TZC) halen zo’n honderd verstandelijk gehandicapten die al tien jaar gedwongen in gewone wijken wonen, terug naar de hoofdvestiging omdat ze niet integreren. "Een groot aantal van onze cliënten vereenzaamt. Van integratie met de wijk komt te weinig terecht", aldus directeur Hans van der Molen van de TZC in de Volkskrant. Beleid Het besluit staat haaks op het streven van de overheid om verstandelijk gehandicapten zo veel mogelijk op te nemen in de maatschappij, in plaats van ze weg te stoppen in grootschalige instellingen in de bossen. Dat is sinds 1984 uitgangspunt van het beleid. Lof van Kritische Ouders Het is de eerste keer dat een grote zorginstelling in woord en daad afstand neemt van dit ideaal. "Voor een groot deel van onze populatie is het helaas niet haalbaar. Mensen met een zware geestelijke handicap, die soms ook nog doof of blind zijn, voelen zich veel prettiger op het veilige terrein van de instelling. Daar kunnen ze midden op straat blijven stilstaan en roepen of schreeuwen. In hartje Almelo kan dat niet", aldus Van der Molen. "Daar durven ze de straat niet op en raken ze gevangen in hun eigen vrijheid." Dogma Het Platform Kritische Ouders vindt het moedig dat de Twentse Zorgcentra openlijk afstand durven te nemen van het ‘dogma’ dat verstandelijk gehandicapten zo veel mogelijk in gewone wijken moeten wonen. "Dit is not done in instellingenland. Hier maak je jezelf niet populair mee", beklemtoont secretaris Piet Schuerman van het platform. Wassen neus In een reactie zegt het ministerie van Volksgezondheid dat bewoners keuzevrijheid moeten hebben. Dat geen sprake mag zijn van dwang. Maar dat is volgens betrokkenen een wassen neus. "Voor kleinschalige nieuwbouw in de wijk krijg ik gemakkelijk geld en een vergunning. Maar om te bouwen op het terrein van de instelling krijg ik geen toestemming", aldus Van der Molen. Tegendraads Tien jaar geleden werden 180 bewoners van de Twentse Zorgcentra gedwongen uitgeplaatst. Aan hen is nu voor het eerst gevraagd wat hun voorkeur is. Ruim de helft wil terug naar de instelling.   Aantal jonggehandicapten groeit sterk Meer gemeenten sturen jongeren vanuit de bijstand door naar de Wajong. In vier jaar is de instroom van jongeren in de Wajong met veertig procent gestegen. De Wajong is een arbeidsongeschiktenregeling voor jongeren vanaf 17 jaar. Slechts een kwart werkt naast een uitkering. Arbeidsongeschikt Omdat de gehandicapte jongeren geen arbeidsverleden hebben, is het extra moeilijk hen te (re)integreren naar een betaalde baan. Verder blijken veel Wajongers uit de Bijstand te komen. Van 2002 tot 2006 is de totale Wajong-populatie met vijftien procent gegroeid van 134.220 naar 155.860 mensen Wie als arbeidsongeschikte jongere een Wajong-uitkering krijgt, houdt deze zolang de arbeidsongeschiktheid voorduurt, uiterlijk tot het 65ste jaar. De Wajong is aantrekkelijker dan de bijstand, vooral vanwege het minder stringente controleregime. De stijging van de instroom van Wajongers gaat volgens het UWV overigens gepaard met een verandering in de samenstelling ervan: meer mannen en meer jongeren met psychische problemen. Divers De CG-raad wijst nog op andere oorzaken voor de gestage stijging van de instroom van Wajongers. De groep is zeer divers, van licht tot zwaar lichamelijk gehandicapten en verstandelijk- en meervoudig gehandicapten tot mensen met een psychische aandoening.   Zorginstellingen onvoldoende brandveilig Brandveiligheid heeft in veel zorginstellingen nog niet de aandacht die het verdient. Dat concludeert het College Bouw Zorginstellingen (CBZ) in een rapport. Het gaat om een eerste verkenning van de situatie, schrijft het college in het rapport dat naar de Tweede Kamer is gestuurd. Aanleiding voor het onderzoek is de Schipholbrand van 2005. Het ministerie van VWS gaf daarna opdracht om ook in zorginstellingen de brandveiligheid te toetsen. Tekortkomingen De ziekenhuizen, de gehandicaptenzorg, de geestelijke gezondheidszorg en verpleging en verzorging zijn de eerste sectoren die zijn onderzocht. Van de circa 2.400 instellingen hebben er 65 meegedaan aan een enquête en zijn er tien bezocht. Bij verder onderzoek zullen ook internaten voor schipperskinderen en instellingen voor jeugdzorg onder de loep worden genomen. Het college constateert dat in zorginstellingen vaak zaken als brandwerende scheidingswandjes ontbreken, evenals deurdrangers op deuren van beddenkamers. Als die maatregelen zijn genomen, kan een brand zich minder snel verspreiden. Ook worden veel bouwkundige of installatietechnische gebreken niet opgemerkt door de technische dienst. De personeelsbezetting in de nacht is een ander aandachtspunt. Bij de helft van de instellingen, met name in de verpleging en verzorging en de gehandicaptenzorg, is het niet aannemelijk dat het personeel bij een brandmelding binnen twee minuten ter plekke is en vervolgens binnen twee minuten de kamer kan ontruimen. Deze norm heeft de brandweer geformuleerd. Vervolgstappen Staatssecretaris Bussemaker benadrukt in een begeleidende brief dat zij een brandveilige omgeving ‘erg belangrijk’ vindt en zich beraadt over de te nemen vervolgstappen.

Wil je reageren op dit artikel? Log dan in als abonnee!