Kijktip over kinderen met een beperking in oorlogsgebied: Een veilige plek

In de MAX-documentaire ‘Een veilige plek’ gaat Aaltje van Zweden in op de kwetsbare positie van kinderen met een beperking die in oorlogsgebied leven. Want deze kinderen worden in tijden van crisis en oorlog vaak als eerste vergeten. Hoe ging dat in de Tweede Wereldoorlog en hoe is dat nu in Oekraïne?

Aaltje en haar man, dirigent Jaap van Zweden, hebben een zoon met autisme en een verstandelijke beperking. Als oprichters van de stichting Papageno streven ze naar ondersteuning voor gezinnen met zo’n zorgintensief kind. En met hun Papageno Huis bieden ze jongvolwassenen met autisme een veilige plek om te wonen.

Hoe anders is dat in oorlogsgebieden. Aaltje vroeg zich af wat er met kinderen zoals haar zoon Benjamin zou zijn gebeurd in de Tweede Wereldoorlog. Ze kwam in aanraking met de gruwelijke geschiedenis van de joodse instelling Het Apeldoornsche Bosch.

Daar werden patiëntjes, veelal zwakzinnige kinderen, opgevangen. In de nacht van 21 op 22 januari 1943 werden bijna 1100 patiënten en 51 personeelsleden opgepakt en in een goederentrein naar Auschwitz gebracht, waar de patiënten direct bij aankomst werden gedood.

Aaltje kijkt niet alleen naar het verleden. Ze vraagt zich af hoe het in Oekraïne gesteld is met kwetsbare kinderen. Ze reist erheen en ziet ter plekke dat kinderen met meervoudige beperkingen er vastzitten in tehuizen. De zorg is er minimaal en er is altijd de dreiging van oorlogsgeweld.

Met ‘Een veilige plek’ wil Aaltje ook haar eigen ervaringen laten zien met het opzetten van veilige plekken waar kinderen zoals haar Benjamin kunnen wonen. Van de Papageno Huizen zijn er momenteel twee, maar het liefst wil ze er in elke provincie eentje.  |

Een veilige plek is donderdag 12 juni om 22.20 uur te zien bij MAX op NPO 2.