Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Moet je als begeleider een digitale freak zijn om internet in je werk te integreren of om cliënten te begeleiden bij het omgaan met internet? Kun je alleen via sociale media begeleiden als jouw organisatie je daar de juiste apparaten en internetverbindingen voor geeft? Of vind je jezelf een digibeet, en mijd je computers en de sociale netwerken zoveel mogelijk?
Toch gaan Internet en de sociale media in de toekomst bij jouw werk horen. In Eemnes (Kijkoor) praatten begeleiders en deskundigen donderdag 8 december met elkaar over wat begeleiders nodig hebben om de onvermijdelijke intrede van internet in de hulpverlening het hoofd te bieden. Wat al snel duidelijk werd, is dat overal in het land (en in Vlaanderen) al druk geëxperimenteerd, gepraktiseerd en opgeleid wordt op dit gebied. Want Internet en sociale media bieden onmiskenbaar een hoop mogelijkheden
Met als bijkomend risico
Competenties
Tijdens het congres #Doeffdigitaal in Eemnes werd gesproken over de internet-competenties die begeleiders nu nog vrijwillig en straks misschien wel verplicht, moeten hebben om hun vak uit te oefenen. Dat zal nog niet meevallen, want volgens veel deelnemers aan het congres, voornamelijk begeleiders die wel de belangstelling voor internet hebben, vallen de internetbereidheid en de –kunde van veel collega’s erg tegen.
Opleiding
Davy Nijs, docent aan de hogeschool Hasselt, afdeling orthopedagogiek, vertelde over de opleiding die begin dit jaar gestart is om studenten te leren hoe internet is te integreren in de hulpverlening. Van de 150 studenten haalden dit jaar 20 studenten de internetkwalificatie. De verwachting is dat zij die kennis in de praktijk gaan uitzaaien in het werkveld. Een van de studenten was Bas Kamer, die bij Kentalis in Eindhoven werkt, en daar druk bezig is om het geleerde in de praktijk te brengen. Een van de projecten is een sociale applicatie, waarmee 30 autistische jonge cliënten deze week een pilot beginnen. De app moet hen helpen zich beter in het sociale verkeer te bewegen.
Direct contact
De klassieke competenties voor hulpverleners staan eigenlijk haaks op de competenties om met Internet te kunnen omgaan, zei Davy Nijs. Als hij studenten vraagt een oplossing te verzinnen voor een probleem van een cliënt, komen ze nooit met een technische oplossing. Ze zoeken het altijd in hun eigen vaardigheden en mogelijkheden en denken altijd aan direct contact (“Ik haal hem zelf wel even op”) , willen in tweede instantie wel het sociale netwerk van de cliënt inschakelen (“Misschien wil de buurvrouw hem brengen”), maar zullen het nooit in de internetsfeer zoeken. Toch blijken zorg op afstand, facebook, skype, geweldig te kunnen bijdragen aan een betere kwaliteit van leven van de cliënt.
Openstaan
Nijs heeft een aantal competenties bedacht waaraan een begeleider moet voldoen wil hij cliënten op dat vlak kunnen bijstaan en de belangrijkste daarvan is openstaan voor de mogelijkheden ervan en dat ook uitstralen. Houding dus. En verder kennis en vaardigheden. Dat brengt je dan op ideeën als: aan de hand van Google maps met een cliënt van gedachten wisselen over zijn netwerk. Google formulieren gebruiken om de cliënt in zijn hoogst eigen woorden (ik voel me klote) te laten vertellen hoe zijn dag is verlopen.
Het zijn maar een paar voorbeelden uit een dag vol ideeën. Duidelijk werd daar ook de behoefte aan het uitwisselen van informatie. Veel begeleiders weten gewoon niet wat er al ontwikkeld is op dit gebied, en vinden steeds dezelfde dingen uit.
Lees de twitterberichten over het congres #doeffdigitaal en veel meer over internet in de verstandelijk gehandicaptenzorg op www.ghz20.nl.
Het tijdschrift Markant heeft een special uitgegeven met veel voorbeelden van interactief begeleiden: VG 2.0. Informatie daarover op www.tijdschriftmarkant.nl.
