Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Menu

Echt gebeurd: niet naar dagbesteding

7 maart 2018 Door de redactie Geen reacties

Wat doe je als een cliënt niet naar dagbesteding wil? Claudia Kaagman schetst in het ‘echt gebeurd’-je van deze maand zo’n situatie in haar werk bij een vrouw met een verstandelijke beperking. Lees haar anekdote, of stuur zelf iets in en maak kans op een cadeaubon.

Zelf iets bijzonders meegemaakt met een cliënt? Vertel in 150 woorden jouw ervaring (mag ook anoniem!) en maak kans op een cadeaubon.

De 'Echt gebeurd’ van Klik 2, maart 2018:


Niet naar dagbesteding
“Ik ben zo onrustig, ik kan niet naar dagbesteding hoor.” Na veel motiveren en proberen blijft Sanne standvastig bij haar besluit. Ze belt af en ploft op de bank.

“Ja nu heb ik geen dagbesteding, en dus geen structuur; je weet toch dat ik daar onrustig van wordt!” aldus Sanne die me boos aankijkt.

Rustig geef ik aan wat de gevolgen van haar keuzes zijn en stel ik voor om een thuis-agenda te maken. “Oke, en die geldt dan zeker tot 15u, want dagbesteding is ook tot 15u? En dan doen we zeker ook om 11.00u koffie zoals op dagbesteding?” Mijn collega legt Sanne duidelijk uit dat als ze alles wil zoals op dagbesteding, ze er misschien net zo goed toch naar toe kan gaan.

“Pfff, jij weet ook niet wat je wil, nou ik ga wel hoor,” zegt Sanne en belt snel de taxi. Ik hoor het telefoongesprek deels. “Hallo met Sanne, mijn begeleider heeft zich vergist. Hij kan me geen structuur bieden, dus mag dagbesteding dat toch maar doen, kunt u toch komen?”

En zo kwam Sanne uiteindelijk op haar dagbesteding aan. En bij thuiskomst? Verwelkomde ze mij hartelijk met de woorden: “Goed he dat ik gegaan ben, helemaal zelfstandig?!”  |  Claudia Kaagman


Zelf iets bijzonders meegemaakt met een cliënt? Vertel in 150 woorden jouw ervaring (mag ook anoniem!) en maak kans op een cadeaubon.

Wil je reageren op dit artikel? Log dan in als abonnee!