Echt gebeurd: begrijpen wat de cliënt bedoelt

Mensen met ernstig meervoudige beperkingen doen soms enorm veel moeite om ons iets duidelijk te maken en moeten behoorlijk geduld hebben voor wij ze goed begrijpen. In de ‘Echt gebeurd’ van deze maand schrijft een begeleider hierover. Lees de anekdote, of stuur zelf iets in en maak kans op een cadeaubon.

Zelf iets bijzonders meegemaakt met een cliënt? Vertel in 150 woorden jouw ervaring (mag ook anoniem!) en maak kans op een cadeaubon.

De 'Echt gebeurd’ van Klik 8, november 2016

Koffie?
Vandaag ontmoet ik Marie voor het eerst; een dame die half schuin in haar elektrische rolstoel ligt en af en toe heftige bewegingen maakt met haar handen. Op haar schoot ligt een plank waar thermoskannen met koffie staan.

Ik begroet haar vriendelijk en geef haar mijn glimlach.“Ehhuuhjj” komt er uit haar ietwat scheve mond en ik ga ervan uit dat ze “Hoi” zegt. Vervolgens zwaait ze wild met haar handen waardoor de thermoskannen bijna vallen en wrijft met haar hand over haar buik en wijst dan naar mijn buik. Ik kijk naar mijn buik en heb echt geen idee wat ze bedoelt. Wat is dit frustrerend. Ik wil haar begrijpen, ik wil met haar communiceren. En dan snap ik het; ze vraagt of ik zwanger ben! Ietwat gênant geef ik aan dat ik net zwaar geluncht heb.

Ietwat gefrustreerd kijkt Marie me aan en zwaait nogmaals wild richting de thermoskannen en mijn buik. “Ze vraagt of je koffie wil,” zegt de begeleider vanuit de keuken. De zwaai naar de thermoskannen, het wrijven over haar buik, het wijzen naar mijn buik… Ze nodigde me uit om samen koffie te drinken! Marie je bent geweldig!  |  Claudia Kaagman