Doktersbriefje tegen de rij in de Efteling

Een team maakt zich zenuwachtig hoe cliënten zich zullen gedragen bij een dagje Efteling, en denkt via de arts voor verstandelijk gehandicapten een briefje te kunnen regelen tegen de rij. Lees hier de column van de Dokter over haar ervaring hiermee.

Gezellig! De afdeling heeft een dagje Efteling gepland. De cliënten hebben er zin. Ze verheugen zich op alle attracties. En natuurlijk ook op alle lekkere dingen die ze zullen krijgen. Een paar uurtjes voor het vertrek, iedereen is feestelijk zenuwachtig, maken de begeleiders zich opeens zorgen. Hoe gaat dat straks met hun cliënten in de rij van de Fata Morgana? Het zijn nu eenmaal gedragsmoeilijke mensen. Hoe lang zullen ze moeten wachten? Als ze lang moeten wachten, zullen de andere bezoekers zich dan aan hen storen? Is het meubilair in de wachtruimte wel veilig? Hoe kunnen ze dit het beste aanpakken? Misschien valt er iets via de dokter te regelen?

Dus als ik aankom op mijn werk, de computer start nog op, gaat de telefoon. Het verzoek is helder en heeft wat haast, de bus rijdt over een half uur voor. "Wil je voor drie cliënten een briefje schrijven dat ze niet in de rij hoeven in de Efteling? Je weet wel, omdat ze zulk moeilijk gedrag kunnen laten zien als ze moeten wachten."

Gemopper
Er zullen artsen zijn die het briefje, zonder of met het nodige gemopper, uitschrijven. Je gunt iedereen toch een gezellige dag? Maar de vraag is of je het als dokter mag doen. Deze briefjes heten verklaringen. In het verleden hebben meerdere artsen er hun vingers aan gebrand, en dat zal in de toekomst nog wel eens gebeuren.

Een verklaring is het briefje waarin staat of iemand al dan niet geschikt is om bepaalde dingen wel of niet te doen.

De regels die voor zulk soort briefjes gelden zijn als volgt:

• Een arts mag geen verklaring over zijn eigen patiënt afgeven.
• Een verklaring mag alleen door een onafhankelijk arts worden geschreven.

Aangezien binnen onze zorginstelling alle dokters alle cliënten eigenlijk wel kennen (omdat geen enkele arts full time werkt) hebben wij geen onafhankelijke dokter.

Duidelijk en netjes
Vanwege deze regels heb ik het briefje dan ook niet voorgeschreven. Flauw, denkt u misschien. Ik noem het duidelijk en netjes. Nu ging het in dit geval maar over een rij in de Efteling. Maar wat als dezelfde begeleiders denken; hé, die dokter schrijft lekker makkelijk. Als we een woonruimte moeten aanpassen, kan zij ook wel even opschrijven dat dat voor deze cliënt moet.

Met zo'n vraag is veel geld gemoeid en er spelen wellicht ook andere zaken die ik als dokter onvoldoende kan overzien. Daarnaast gun ik iemand het gevraagde vaak wel, waardoor mijn beoordeling als arts niet meer helemaal zakelijk (dus medisch) is. Wanneer ik dan, net als bij het briefje tegen de rij, de verklaring schrijf, kan ik strafbaar zijn.

Ongedeerd
Hoe lang hebben de cliënten zonder briefje moeten wachten voor zij de Fata Morgana in mochten? Ik weet het niet. Ik weet wel dat alle cliënten en begeleiders, èn de hele Efteling, er ongedeerd vanaf zijn gekomen. Tot vandaag heb ik nog geen nieuwe verzoekjes gehad. * Monique van der Wolf

Deze column van Arts voor verstandelijk gehandicapten Monique van der Wolf staat in Klik van april 2012, verschijningsdatum 23 maart.