Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Menu

Applaus voor alle begeleiders

16 maart 2020 Mariët Ebbinge Geen reacties

Het is stil op straat. Horeca en scholen zijn dicht. Wie thuis kan werken, blijft thuis. Veel mensen zitten, zoals ik, vanachter hun eigen bureau te werken. We mogen nog wel naar de supermarkt, en ook andere winkels zoals de bakker en de slager zijn open, maar veel zal er niet te doen zijn. In zorgorganisaties gonst het wèl van de bedrijvigheid, beschrijft journalist Mariët Ebbinge vanuit haar eigen ervaring.

Verpleeghuizen doen er alles aan om veilig hun werk te doen en het bezoek van buiten te beperken. Ziekenhuizen bereiden zich voor op het ergste. Extra IC-bedden zijn vrijgemaakt. Gepensioneerde en uitgetreden verpleegkundigen krijgen een oproep om zich te melden. Iedereen is nodig.

Onderbelicht
In de gehandicaptenzorg wordt er óók hard gewerkt, al blijven de belangrijke werkzaamheden van begeleiders zoals gewoonlijk onderbelicht in de media. En ook de politiek, de beslissers op het hoogste niveau, lijkt deze groep over het hoofd te zien.

Niemand die zich bijvoorbeeld, in navolging van de scholen, in het openbaar afvroeg of de dagbestedingslocaties voor mensen met een beperking dicht moesten. Niemand die in het publieke debat de mogelijkheid kreeg om daar iets van te vinden. En op mijn vraag hierover aan het NOS-Coronateam kreeg ik geen antwoord.

Of de dagbestedingslocaties dicht moesten gaan, was wél het onderwerp van gesprek binnen de zorgorganisaties, zoals ‘s Heeren Loo. Ik belde afgelopen vrijdag met de persoonlijk begeleidster, tevens teamleider, van de dagbesteding van mijn zus. Moest de dagbesteding, een locatie van ‘s Heeren Loo, niet dicht? Zij begreep mijn zorg, maar kon nog niet vertellen wat er na het weekend zou gebeuren. Als ik vond dat mijn zus thuis moest blijven, vond ze dat prima.

Veiliger
De beslissing lag dus bij mijn broer en mij en ik vond het moeilijk. Door mijn zus thuis te laten blijven, deden we een extra beroep op de begeleiders van haar woning, een locatie van JP van de Bent.

Uiteindelijk vonden we het toch veiliger voor haar om niet de deur uit te gaan. Mijn zus is net 60 jaar oud en heeft een operatie achter de rug. En op de dagbesteding komen tientallen mensen bijeen die elkaar kunnen besmetten.

Rap gereorganiseerd
Inmiddels is bekend dat de dagbestedingslocaties de scholen volgen en dicht zijn gegaan. Zorgorganisaties als ’s Heeren Loo en de JP van de Bent Stichting hebben het weekend gebruikt om de nieuwe situatie het hoofd te bieden. Zij hebben de zorg in rap tempo gereorganiseerd.

Bij ‘s Heeren Loo zijn begeleiders van de dagbesteding gaan werken op woonlocaties. En bij JP van de Bent werken –als het niet anders kan – managers mee in de directe zorg.

Goede energie
Ik bewonder de flexibiliteit van deze mensen. Hun zorghart lijkt sneller te gaan kloppen nu ze deze crisis het hoofd moeten gaan bieden. Zoals de manager van JP van de Bent zei: ‘Wij willen er vooral nu zijn voor onze cliënten. Er is zo’n goede energie onder onze medewerkers!’

Dinsdag 17 maart wordt er om 20.00 uur drie minuten geapplaudisseerd voor onze “zorghelden”. Ze gaan het zwaar krijgen de komende tijd. Ik applaudisseer mee, met in mijn gedachten: Harriette, Joke, Helma, Connie, Claudia, Dennis, Leonie, Joyce, Lizette en al die anderen die ik hier vergeten ben.  |  Door Mariët Ebbinge

Wil je reageren op dit artikel? Log dan in als abonnee!