Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Pokémon Go, de nieuwe rage waarbij je met een spel op je telefoon overal Pokémons op straat ‘vangt’, is een mooie manier om in beweging te komen, ook voor mensen met een verstandelijke beperking. Bewegingswetenschapper Mariëlle Tromp vertelt in haar blog wat je van deze game kunt leren over positief motiveren van cliënten.
Zomervakantie 2016. We staan met ons gezin bij de brug naar Mont Saint-Michel, een eiland dat tegenwoordig te bereiken is via een brug. Door de kinderen wordt er niet eens gekéken naar pendelbus. “We hebben een ei uit te broeden” zeggen ze. En wij, al voorbereid op wat klein gemopper over zo’n lange brug, moeten keihard lachen.
Meer bewegen dankzij Pokémon
Dankzij Pokémon hebben mijn kinderen deze zomer heel veel extra kilometers gelopen.
Vanuit positief motiveren tot bewegen doet Pokémon een aantal dingen heel goed. Daar kunnen wij als zorgverleners en begeleiders veel van leren. Ik deel 3 dingen met je die mij opvielen en die jij ook kunt gebruiken in je dagelijks werk.
1. In no-time op level 5
Verslavende spelletjes hebben één grote overeenkomst: in het begin wordt het je heel makkelijk gemaakt.
Als je een nieuw spel speelt op je smartphone, hoef je bij het eerste level vaak alleen precies te doen wat je al voorgezegd wordt. ‘Veeg deze bal naar rechts’. ‘Schuif hier naar boven’. Je eerste punten verschijnen op je scherm en je zit in het volgende level.
Tadaaaa! Je hebt een succeservaring.
Hoe simpel dat rationeel ook lijkt, ons gevoelsbrein vindt dat fijn. En langzamerhand leggen onze hersenen verbindingen tussen het spelen van dit spel en beloningen. Dit spel spelen = beloningen krijgen. De basis is gelegd voor een nieuwe gewoonte…
Vergelijk dat eens met het motiveren van cliënten. Soms verwachten we dat zij toewerken naar een beloning op relatief lange termijn. Een sticker aan het eind van de dag, of een uitje in het weekend.
Maar helaas. Ons brein wordt met name gemotiveerd door snelle beloningen. Als een beloning langer dan een paar seconden (!) op zich laat wachten, werkt dit al veel minder goed als motivator.
Maar wat Pokémon kan, kan jij ook. Hoe kan jij snelle en liefst onmiddellijke beloningen inbouwen voor je cliënt?
2. Zij zijn de experts
Zoals Harry Potter zich op zijn tiende verjaardag realiseert dat er een hele parallelle wereld bestaat van tovenaars, zo voelt Pokémon voor mij ook. Ik, als Dreuzel, word door mijn kinderen meegenomen in deze parallelle wereld. Deze kunnen we alleen met een magisch blik (oké, door een smartphone) bekijken.
Supergezellig om met mijn jongste zoon na het avondeten nog even langs wat Pokestops te lopen. Op onze ronde van zo’n 3 kilometer stapt hij stevig door op zijn sandalen en vertelt ondertussen honderduit hoe het nu precies zit met evolven, CP en welke Pokémon hij allemaal hoopt te vinden. Binnen een paar weken is er een heel nieuwe taal in zijn brein bij gekomen.
Het is duidelijk: Mijn zoon van 7 is hier de expert. Dat gaat om het gevoel en het vertrouwen dat hij het kán. Dat geeft een enorme motivatie om iets te (blijven) doen.
Natuurlijk heb jij als begeleider veel kennis en expertise. Maar mensen in het algemeen en dus ook cliënten vinden het veel makkelijker om iets te veranderen, wanneer zij het gevóel hebben dat ze expert zijn.
Hoe kan jij ervoor zorgen dat je cliënt zich expert voelt?
3. Geen doel maar een middel
We moeten bewegen, om gezond te blijven. En ongemerkt wordt dit middel in onze communicatie vaak een doel op zich. Opeens gaat het over normen, wat volgens mij bij voorbaat al een manier is om de ander zijn expert-rol te ontnemen.
Maar… Wat is het doel van het bedrijf achter Pokémon? Wat is het business-model? Ik heb eerlijk gezegd geen idee. En hoewel het me wel fascineert, heb ik er geen kennis over nodig om het te spelen.
Als ouder heb ik een doel, namelijk dat mijn kinderen voldoende bewegen. Voor hen is dat helemaal geen doel. Bewegen is een middel om leuke dingen te doen, zoals Pokémon vangen. Dat is het ‘haakje’ waaraan ik mijn doelen kan ophangen.
Ook als begeleider kan je dit soort haakjes vinden bij je cliënten. Daarvoor is het wel belangrijk dat je in hun huid kunt kruipen, dat je weet wat hen bezighoudt. Je moet je doel ‘verkopen’ en het aantrekkelijk verpakken.
Ik ben benieuwd: welke ‘haakjes’ ga jij vinden?
Dit artikel verscheen eerder in een aangepaste versie op http://www.vitalezorgverlener.nl/pokemon-positief-motiveren
